Monday, 26 November 2012




გასაუბრება ანგელოზთან ძილის წინ  7



–გამარჯობა,ანგელოზო,ისევ გამომეცხადე?

–კი,გამოგეცხადე.

–რა,კარგია.მიყვარს შენთან საუბარი.ბევრს მასწავლი და ეს სასარგებლოა ჩემთვის.

–კარგია,რომ ასე ფიქრობ.შენ ისიც უნდა იცოდე,რომ მე გეუბნები მხოლოდ იმდენს,რამდენის თქმის უფლებაც მომეცა ღვთისაგან.ყველაფერს ვერც გასწავლი და ვერც გაიგებ.ამიტომ გეუბნები მხოლოდ იმდენს,რასაც შენი გონება მისწვდება და  გული გაიზიარებს,რასაც სული დაიტევს და  სხეული გაუძლებს.

–მესმის ანგელოზო.დღეს რაზე უნდა მესაუბრო?

–დღეს უნდა გესაუბრო შენს დამოკიდებულებასთან ადამიანებთან.

–განა ვინმეს ცუდად ვექცევი?

–ეგ საკმარისი არ არის.

–რატომ?

–ჩემს შენს წინაშე გამოცხადებას მხოლოდ ერთი მიზანი აქვს.გასწავლო ღვთისა და მოყვასის სიყვარული.შენ იცი,რომ ეს ყველაზე რთულია,თანაც ყველაზე მთავარი,მაგრამ ბოლომდე არ გაქვს გათვიცნობიერებული,როგორ უნდა მოახერხო ეს.

–რამეს არასწორად ვაკეთებ?

–რაიმეს სწორად გაკეთება არ ნიშნავს,რომ ეს საკმარისია.შეიძლება ავზში მრავალი ჭიქა წყალი ჩაასხა,მაგრამ ეს ავზს არ გაავსებს,გესმის?

–ისევ ჭიქა წყალი?

–მე ვცდილობ მარტივად გაგაგებინო ელემენტარული ჭეშმარიტება.შეიძლება ბევრი სიკეთე აკეთო,მრავალ ადამიანს დაეხმარო,ილოცო,იმარხულო,მაგრამ ეს საკმარისი არ აღმოჩნდეს.

–რატომ?

–იმიტომ,რომ როგორც გითხარი,მთავარი სიყვარულია.თუ საკმარისი სიყვარული არ გაქვს,სხვა დანარჩენის ფასი ძალიან მცირეა.

აბა მითხარი,ყველა ადამიანი გიყვარს?

–ყველას როგორ შევიყვარებ,განა არ იცი რამდენი ბოროტი ადამიანი დადის ქვეყანაზე? განა შემიძლია შევიყვარო მკვლელი,მრუში,ლოთი და ასე შემდეგ?

–რა სამწუხაროა,რომ ჩემი ამდენი მცდელობის მიუხედავად,მაინც ვერ აგიხილე თვალები.განა არ იცი,რომ თქვენი ცოდვებით ადამიანები მკვლელებზე,მრუშებზე და ლოთებზე უარესები ხართ? მაშინ რა ქნას უფალმა,მოგიძულოთ ყველანი?

–რატომ,ანგელოზო,რითი ვართ მათზე ცოდვილები?

–თუნდაც ყველაზე მძიმე ცოდვით–ამპარტავნებით.მკვლელმა შეიძლება მოინანიოს,ლოთიც და მეძავიც გამოსწორდეს,მაგრამ განა ბევრი ანებებთ ამპარტავნებას თავს,ბევრი ინანიებს ამ მძიმე ცოდვას?ადამიანები ამპარტავნობენ ყოველ ფეხის ნაბიჯზე და ვერც კი ხვდებიან ამას.ამიტომაც არ ინანიებენ.

მე შენი მფარველი ანგელოზი ვარ და ვცდილობ დაგაყენო სწორ გზაზე.

–მითხარი ანგელოზო,რა უნდა გავაკეთო?

–თუ ადამიანებს შეიყვარებ,ამპარტავნებასაც დაძლევ,იმიტომ,რომ აღარ გეგონება შენი თავი სხვაზე მეტი.ისევე გეყვარება მოყვასი,როგორც შენი თავი და ისევე გეტკინება სხვისი ტკივილი,როგორც შენი.

–რომ მიჭირს ანგელოზო?ყველა ადამიანი როგორ შევიყვარო?

–ეს ყველას უჭირს,იმიტომ რომ მთავარი არსი არ იციან ადამიანისა.მხოლოდ წმინდა მამები ახერხებდნენ ამას დიდი ღვაწლის და თავდადების საზღაურად.

მე შენ გეუბნებოდი,რომ ადამიანის სული დაგენახა და არა მხოლოდ სხეული.ყველა ადამიანის სული ლამაზია,იმიტომ რომ თავად უფლის შექმნილია და თუ ბუნების ყოველი ქმნილება ასეთი მშვენიერია,განა მისთვის ყველაზე ძვირფას და აღმატებულ არსებას–ადამიანს,მახინჯ სულს შთაბერავდა? ადამიანთა შორის ბოროტი სულები არ არსებობენ,კარგად დაიმახსოვრე ეს.ასე რომ არ იყოს,განა უფალი გეტყოდა შეიყვარე ბოროტებაო?

–მაშ რატომ სჩადიან ამდენ ბოროტებას?თანაც განა ცოდვა არ გადმოვიდა ყველა ადამიანზე?

–დიახ,მაგრამ განა ცოდვა ბოროტება არ არის?განა ცოდვა უფალმა შექმნა?სწორედ ამას გეუბნები–ცოდვა ბოროტებაა,მაგრამ ამავე დროს ცოდვა სნეულებაა სულისა.იმიტომ სჩადიან ბოროტებას,რომ მათი სული დაავადებულია,ბოროტებით დაავადებული და მათ ისევე სჭირდებათ მკურნალი,როგორც ფიზიკურად დაავადებულ ადამიანებს.უფრო მეტადაც კი,იმიტომ,რომ ფიზიკური სხეული დროებითია,სული კი მარადიული.განა ყოველი ადამიანი მეტნაკლებად სნეული არ არის? განა ბევრი ადამიანი აღსარებით და ზიარებით არ იკურნება?

განა ავადმყოფი ადამიანი გეზიზღება? კოჭლი ან ხეიბარი გეზიზღება? უმწეო და სნეული გეზიზღება?

–არა,ანგელოზო,აბა რას ამბობ.

–ხომ  შეგტკივა სნეულზე გული,ხომ უვლი და ეხმარები როგორც შეგიძლია? ხომ აწვდი ჭიქა წყალს,წამალს? ხომ გებრალება და თანაუგრძნობ?

–კი,ანგელოზო,ვეხმარები,როგორც შემიძლია.მებრალება კიდეც.

–ხოდა ის ადამიანებიც შეიბრალე,ვისი სულიც ბოროტებისგანაა დაავადეებული.ისინი ბევრად უფრო საბრალონი არიან,ვიდრე ფიზიკური სნეულები.მათ უფრო სჭირდებათ შველა და გადარჩენა.მე კიდევ უფრო მეტს გეტყვი:ფიზიკური სნეულებანი წყალობაა ღვთისა,უდიდესი წყალობა სულის განსაწმენდად,სულის ავადმყოფობა კი ბოროტისგანაა და არავითარი კავშირი არა აქვს უფლის მადლთან,გესმის?

–მესმის,ანგელოზო,მაგრამ მე რა შემიძლია?მე ხომ ექიმი არ ვარ?

–როგორც ყოველ ხორციელ სნეულებას ჰყავს მკურნალი,ასევე ჰყავს მკურნალი სულიერ სნეულებასაც.როგორც თანაუგრძნობ ხორციელ ავადმყოფებს,ასევე მიიღე გულით სულიერი ავადმყოფები,უფრო მეტადაც კი.შენი დახმარება კი მათთვის ლოცვაა,სიყვარულის და თანადგომის გამოვლინება და არა სიძულვილი.მათი მკურნალი კი უფლის მიერ დადგენილი „დასტაქრები“ არიან.ზოგი სნეულება იკურნება,ზოგი კი არა–ისეთივე სასიკვდილოა,როგორც მაგალითად კიბო,ან ინფარქტი ან რამე სხვა.მაგრამ ფიზიკური სიკვდილი არ ნიშნავს სულიერ სიკვდილს,სულიერი კი დამღუპველია და სამარადისო.ვხედავ,როგორ ტირიხართ გარდაცვლილ ადამიანებს,რომელთაც შეიძლება თავისი სიკვდილით ტანჯვა და განსაცდელი მოიშორეს და სასუფეველი დაიმკვიდრეს.

მაშ უფრო მეტად არ უნდა ტიროდეთ მათ,ვისი სულიც ბოროტისაგან იღუპება?მათ ხომ ხსნა არსაიდან აქვთ,გარდა მკურნალისა(მოძღვრისა) და თქვენი ლოცვისა,სათნოებისა და სიყვარულისა.

კარგი და ცუდი ნაყოფის გარჩევა ცხოველმაც იცის და თუ თქვენ კარგს შეიყვარებთ და სნეულთ მოიძულებთ,მაშ რითიღა იქნებით ცხოველზე უკეთესი?

თქვენ,ადამიანები როგორი თავგამოდებით ზრუნავთ ახლობელ სნეულებზე,როგორ გიყვართ ისინი.მაშ უფალს განა ათასჯერ და ათიათასჯერ მეტად არ უყვარს თავისი სნეული შვილები?განა ღმერთი არ ტირის მათ გამო?

უფალი ყველასთვის ეწამა,ამიტომ თავისი წილი უფალი ყველას ეკუთვნის....და თქვენ,როგორ ბედავთ მოიძულოთ ის ადამიანები,რაც არ უნდა დიდი ბოროტებით იყვნენ დაავადებულნი,ვინც უფალს ასე ძალიან უყვარს? გიფიქრია ამაზე?

–არ ვიცი,ანგელოზო,არასოდეს მიფიქრია ასე.

–მე ამჯერად არ გელაპარაკები შედარებებით,არამედ პირდაპირ გიხსნი,რომ ყოველი ადამიანის სული,ღვთისგან მოვლენილი,ლამაზია და კეთილი და თუ მას ბოროტი დაეპატრონა,ანუ დასნეულდა,მკურნალობა სჭირდება და არა გარიყვა.განა ბიბლიაში არ გაქვთ მაგალითი სამარიტელზე?თქვენ გგონიათ ეს მხოლოდ ერთი ადამიანის პატარა თავგადასავალია? ბიბლია ყოველი სიტყვით გასწავლით სიყვარულს.ზოგს პირდაპირ,ზოგს იგავით,ზოგს დაფარულად,მაგრამ ადამიანებმა მაინც ვერა და ვერ ისწავლეთ ეს.

–გავიგე,ანგელოზო,მაგრამ თუ ადამიანს არ უნდა ბოროტის მიტოვება,მე რა შემიძლია?

–არიან სნეულები,რომელთაც არ უნდათ მკურნალობა,მაგრამ განა ისინი ზიზღის ღირსნი არიან ამის გამო?მხოლოდ ძალზედ გულდასაწყვეტია,რომ ავად ყოფნა ურჩევნიათ გამოჯანმრთელებას,ხომ ასეა?

–კი,ანგელოზო,ასეა.

–თან შენ ისიც არ იცი,როდის მოეგება გონს და დაიწყებს მკურნალობას.შენ რომ სნეულს წიხლი ურტყა,რატომ არ მკურნალობო,მერე კი იმკურნალოს და გამოჯანმრთელდეს,ხომ შეგრცხვება და ინანებ?

–კი,შემრცხვება.

–ხოდა ასე არიან სწორედ ის ადამიანები,ვისაც თქვენ ბოროტს ეძახით.ადამიანი არ არის ბოროტი,უფალს ის ასეთად არ გაუჩენია,მაგრამ თუ ის მაინც სჩადის ბოროტებას,იმიტომ რომ უხილავ დემონებს ჰყავთ შეპყრობილი და დასნეულებულია სული მათი.მათ  მკურნალობა სჭირდებათ,სიყვარული კი ყველაზე ძლიერი წამალია დედამიწის ზურგზე,ნუ დაგავიწყდება ეს.

–მესმის,ანგელოზო.

–რამდენი ადამიანიც გძულს,იმდენად ისვრება შენი სულიც...და ბოლოს,როცა უფალთან წარსდგები,ის შემოგხედავს,ხარ კი იმდენად სუფთა,“დაბანილი“ და „მოწესრიგებული“რომ უფალს მიეახლო? ამ სიტყვებში მე  ლოცვას და სინანულს ვგულისხმობ,აღსარებას და ზიარებას–ალბათ ხვდები.

ქორწილში მისულ სტუმარს ჭუჭყიანი სამოსელით არ მიუშვებენ ნეფე–დედოფალთან.არც უფალი მიგიშვებთ ახლოს დაბინძურებული სულით.

–მითხარი,ანგელოზო,რა არის ყველაზე მთავარი ადამიანისათვის?

–ბევრჯერ მითქვამს,მაგრამ კიდევ ერთხელ გეტყვი: ლოცვა მარხვა და სინანულია ის სამი ყველაზე მთავარი,რაც უფალთან მიგიყვანს და მათ შორის სინანული უმეტესია.ნამდვილი,გულწრფელი სინანული.უფალს არა დაეფარვების,ეს შენ კარგად იცი

ღმერთმა ადამიანში ჩადო სულიერი სიწმინდის უდიდესი დამხმარე მექანიზმი–სინდისი.

საკუთარ სინდისს  ვერავინ ვერც მოატყუებს და ვერც მოისყიდის,რაც არ უნდა დაბინძურებული ჰქონდეს იგი–ვერც სიბრძნით განთქმული ადამიანი და ვერც უკანასკნელი გარეწარი.

როგორც მამა გაბრიელი ამბობდა“სინდისი პატარა ღმერთია“

...და შენ წარმოიდგინე,რა ტუტუცი და უგუნური უნდა იყოს ადამიანი,ღვთის მოტყუება ან მისგან რაიმეს დამალვა რომ გადაწყვიტოს.

სირცხვილი სინდისის შვილია.ასევე მისი შვილებია მადლიერება და სინანული.

სირცხვილს მოსდევს სინანული სწორედ.ყველაფერი ეს კი სიყვარულის პატარპატარა  შემადგენელი ნაწილაკებია.აი,ეს უნდა იცოდე კარგად.

გაიგე ყველაფერი?

–ვგონებ,გავიგე,ჩემო ანგელოზო.

–დაწექი ეხლა და იფიქრე იმაზე,რაც გითხარი.

–ღამე მშვიდობისა ჩემო კეთილო ანგელოზო.

–ღამე მშვიდობისა




გასაუბრება ანგელოზთან ძილის წინ 6



გასაუბრება აბგელოზთან ძილის წინ  6

-ანგელოზო,ისევ მოხვედი ჩემთან?
-კი,ისევ მოვედი,აკი გითხარი სულ შენთან ვარმეთქი?
-კიდევ მასწავლე რამე ანგელოზო რა ! მე ვიცი რომ დიდი ცოდვილი ვარ და ბევრ რამეს არასწორედ ვაკეთებ.ხომ მასწავლი?
-კი,გასწავლი,მაგრამ შენც უნდა მოინდომო.თუ ჭურჭელს ძირი არა აქვს,მას ვერ გაავსებ,რამდენიც არ უნდა ჩაასხა,გესმის?
-კი,მესმის
-ადამიანი კი უფლის ჭურჭელია,თუ ძლიერი ძირი ექნება,ის ნელნელა ღვთის მადლით აივსება,იმდენად აივსება, რომ გადმოდინდება კიდეც და სხვა ადამიანებსაც მისწვდება,გაიგე?
-კარგად ვერ გავიგე,ანგელოზო,მაგრამ ცოტას ვხვდები.რა უნდა გავაკეთო,კარგი ჭურჭელი რომ გავხდე?
-მე მინდა შენ კარგად გაიგო,სიყვარული რას ნიშნავს
-მაგაზე ხომ უკვე მითხარი,ანგელოზო?
-გითხარი,მაგრამ ეტყობა კარგად ვერ გაიგე,ამიტომ ეხლა სხვანაირად უნდა აგიხსნა.
-კარგი,ამიხსენი.
-შვილები ძალიან გიყვარს?
-კი,ანგელოზო,ძალიან.
-პატარები უფრო ძალიან ხომ?
-კი,უფრო ძალიან.
-აბა მითხარი,მათი მოფერებით ძღები?
-ვერა,ვერ ვძღები,ანგელოზო,სულ მინდა რომ ვეფერო.
-და რამდენსაც მეტს ეფერები,უფრო მეტი გინდა ხომ?
-კი,ასეა.
-ეხლა შენ წარმოიდგინე,რომ სიზმარში ხარ და ძალიან გწყურია.
-კი,ხშირად ვყოფილვარ ასე.ვსვამ და ვერ ვკმაყოფილდები,სულ მწყურია,სანამ არ გავიღვიძებ
-ხოდა აი ეგ შენი სიყვარული,სწორედაც რომ სიზმარში წყურვილია და მეტი არაფერი,დაუკმაყოფილებელი და მუდმივი წყურვილი.მე მარტო შენზე არ ვამბობ.საერთოდ,ადამიანების სიყვარულზე ვლაპარაკობ.განა ეს ცუდია?არა,სულაც არა.სიზმარშიც ხომ მიისწრაფვი წყლისკენ,მაგრამ არ გაკმაყოფილებს ხომ?და იცი რატომ?
-რატომ?
-იმიტომ რომ ადამიანებს მეტი არ შეგიძლიათ.ეს მხოლოდ სულ მცირე ილუზიაა იმ სიყვარულისა,რასაც ღმერთი ჰქვია.ადამიანებს უჭირთ იმის არათუ გაგება,წარმოდგენაც კი,თუ რა სიყვარულია ღმერთი თავად;
მე შენ ისეთი გრძნობა გაგახსენე,რომელიც ყველაზე მძაფრია შენში,საერთოდ ადამიანში.ხომ ცნობილია,რომ ადამიანებს თავისი ახლობლები უყვართ ყველაზე მეტად,უყვართ ისე,რომ ამ სიყვარულით ვერ ძღებიან.
-კი,მართლაც ასეა.
-ეხლა წარმოიდგინე პატარა ჭიქა,რომელშიც გინდა რომ სუფთა წყალი ჩაასახა,მაგრამ იქ უკვე სხვადასხვა სითხე ასხია და რაც უფრო მეტია ეს სითხე,მით ნაკლები სუფთა წყალი ჩაეტევა ჭიქაში.გესმის?
-არა ანგელოზო,არ მესმის,ეს რას ნიშნავს?
-ჭიქა შენი გულია,სითხე კი ის გრძნობები,რასაც შიგ მოათავსებ.ყოველი ადამიანის გული საზღვრულია.რაც მეტ გრძნობას ჩაიბუდებ შიგ,მით ნაკლები ადგილი დარჩება სიყვარულისთვის,რომელიც ისედაც ისეთი სუსტია,როგორც სიზმარში წყალი.
ეხლა კი წარმოიდგინე,რომ გაიღვიძე,და ცივმა ანკარა წყარომ გაგიგრილა ყელი.შეადარე ეს გრძნობა იმას,სიზმმარში რომ წყალს სვამდი.
ადამიანის სიყვარული მცირეა,ჭიქის რაღაც ნაწილი,რომელიც საზღვრებშია მოქცეული.უფალი კი უსაზღვრო,უძლიერესი და დამაკმაყოფილებელი სიყვარულია.გესმის? მე მინდა,რომ შენ განსხვავება დაინახო სიზმარში დალეული წყლისა და ცხადში მორაკრაკე ნაკადულს შორის,რომელიც ისეთი ცივია და საამო,რომ თუ ბევრი დალიე,შეიძლება ყელიც კი გატკინოს.ხვდები,რისი თქმა მინდა?
-კი,ვხვდები,ანგელოზო,მაგრამ რატომ ადარებ სიყვარულს წყალს?
-იმიტომ,რომ წყალი არის ყველაზე ძვირფასი,რაც ღმერთმა ადამიანებს მოგცათ.თქვენ მისი ფასი არ იცით.წყალი სიცოცხლეა,წყალი სიხარულია,წყალი დიდი ბედნიერებაა...
მე შენ ძალიან პრიმიტიულად აგიხსენი,იმიტომ რომ სხვანაირად ადამიანები ვერ გაიგებთ,რა სიყვარულია თავად უფალი–პატარა ჭიქა წყალი უზარმაზარ ოკეანეს რომ შეადარო,თუმცა ოკეანესაც აქვს საზღვარი,უფალს კი არა.
უფლის სიყვარული სრულყოფილია,როგორც უდაბნოს სიცხეში წყაროს წყალი.თუ შეგიძლია წარმოიდგინო,შეადარე ჭიქა წყალი უზარმაზარ ოკეანეს,რომელსაც საზღვარი არა აქვს.ამიტომ,თუ შენი გული სუფთა და სავსე იქნება სიყვარულით,ის გადმოედინება,როგორც კლდიდან ჩანჩქერი და შეუერთდება იმ უზარმაზარ ოკეანეს,ღმერთი რომ ჰქვია,გაიგე?
-გავიგე,ანგელოზო,მაგრამ ჭიქაში სხვა სითხეები რა შეიძლება იყოს?
-განა ეს ასე ძნელი მისახვედრია? –შური,ბოღმა,სიძულვილი,ცბიერება,ამპარტავნება,სიამაყე,ანგარება და რა ვიცი,განა ცოტა გაქვთ ყოველივე ეს ადამიანებს?
ხომ გითხარი,მთელი გულიც რომ სავსე გქონდეს სიყვარულით,რაც კი ადამიანის გონებას შეუძლია წარმოიდგინოს,ეს მხოლოდ ჭიქა წყალია სიზმარში,რომელსაც სვამ და ისევ გწყურია,არც წყურვილს გიკლავს და არც გაკმაყოფილებს.ხოლო უფალი,ეს არის ოკეანე იმ სიყვარულისა,ულევი კამკამა წყაროს წყალი,რომელიც ყელგამშრალ მეუდაბნოეს სიცოცხლეს უბრუნებს და აბედნიერებს.
ამას ყველაფერს ძალიან მარტივი ენით გიხსნი,რომ გაიგო.შენ რომ ჭიქისხელა სიყვარული გქონდეს ისეთი,როგორიც უფალია,იმასაც კი ვერ გაუძლებდა შენი გული და გასკდებოდა; არამცთუ წარმოიდგინო,რა  სუფთა და სრულყოფილი სიყვარულია ღმერთი.
შეიძლება გაწყენინოს დედამ,მამამ,ძმამ,შვილმა,მეგობარმა და ასე შემდეგ,მაგრამ ღმერთი არასოდეს გაწყენინებს,იმიტომ რომ ის სრულყოფილი სიყვარულია.ყველაზე წრფელი,სუფთა და ძლიერი სიყვარული.ყველაზე დიდი უბედურება,რაც კი შეიძლება გეწვიოს,ისიც კი ღვთის წყალობაა მისი უსაზღვრო სიყვარულიდან გამომდინარე,კარგად დაიხსომე ეს.
იცი,გულიც კი მწყდება,რომ უფალსაც სიყვარულს ეძახით და იმ პატარა,გაცრეცილ და მინავლებულ გრძნობასაც გულში რომ გაქვთ ადამიანებს.მაგრამ მე რა შემიძლია,ეს  თავად ღმერთმა ინება ასე.უფლის უსაზღვრო თავმდაბლობის ბრალია ისევ,რომ ედრება იმ ერთი ციდა წყლის წვეთს,თქვენ რომ სიყვარულს ეძახით.ეს მაინც დაინახეთ,ეს მაინც დააფასეთ.
-როგორ მოვიქცე,ანგელოზო?
-მე შენ ადრეც გითხარი,ყოველთვის მოიქეცი ისე,როგორც უფალი მოიქცეოდა შენს ადგილას.
შეიყვარე თუნდაც სულ მცირედ ისე,როგორც უფალს უყვარხართ ყველანი.ყოველი გრძნობა,რაც სიყვარულიდან არ მოდის,ბოროტისგანაა და ნუ შეუშვებ გულში,არამედ ებრძოლე და განდევნე.
-სიყვარულსგან რაა ანგელოზო?
სიყვარულისგანაა თავმდაბლობა,მადლიერება,სინანული და უდიდესი სურვილი მოყვასის დახმარებისა,თანადგომისა,თანაგრძნობისა.სხვისი ტკივილის გაზიარება და საკუთარივით მიღება.მე შენ ეს ადრე უკვე გითხარი
-კი,მითხარი ანგელოზო,მახსოვს.
-ნუ ეცდები,რომ უფალს შეედარო სიყვარულში,ამას ვერასოდეს შეძლებ,არამედ ინატრე,რომ სულ ერთი პაწაწინა წვეთი მაინც იყო იმ ოკეანისა,ღვთიური სიყვარული რომ ჰქვია.
–რა უნდა გავაკეთო ამისთვის
–სულ მცირე რამ–ევედრე უფალს.მოინანიე,რომ არ შეგიძლია სიყვარული,რომ არ გიყვარს ისე,როგორც ამას უფალი გთხოვს და ევედრე,რომ მოგცეს ის „ერთი წვეთი“,ანუ უნარი სიყვარულისა,რომელიც ბოლოს ისევ იმ ოკეანესთან მიგიყვანს.აი,ეს არის სულ.ეს ძნელი არ არის,თუ ამას წრფელი გულით მოინდომებ.
თუ ჭიქიდან ამღვრეულ წყალს გადააქცევ და შიგ წყაროს წყალს ჩაასხამ,მაშინ ჭიქაც სუფთა და ქათქათა გახდება.გაიგე?
–გავიგე,ანგელოზო,ყველაფერი გავიგე.
–...და ბოლოს ერთ პატარა საიდუმლოს გაგიმხელ–ყოველი ზიარება თითო წვეთია ოკეანისა.
–მადლობა,ანგელოზო,დიდი მადლობა ყველაფრისათვის.
–დაწექი ეხლა და იფიქრე იმაზე რაც გითხარი.
–ღამე მშვიდობისა,ჩემო ანგელოზო !
–ღამე მშვიდობისა !